OAHW: Reshmi Marhe

Wat is je functie en met welk vakgebied? 

Ik ben universitair docent op de Erasmus Universiteit Rotterdam. Dat houdt in dat ik een onderzoeks- en onderwijsfunctie heb. Ik geef les in de master Forensic en Legal Psychology.  

Ik heb tijdens mijn PhD onderzoek gedaan bij verslaafde patiënten. We keken naar een heleboel factoren die te maken hadden met terugval in gebruik. Daar begon mijn ervaring met mobiele afnames en het dagelijks meten. Het gaf patiënten inzicht in de momenten van de dag wanneer ze vooral last hadden van een craving naar drugs. 

Wat houdt je KFZ-Jeugd project in? 

Bij het project i-ForMotivAction gebruiken we een app die jongeren zelf kunnen invullen op hun telefoon. De jongeren zitten in een open setting waarbij het doel resocialisatie is, ze kunnen dus gebruik maken van middelen in hun vrije tijd. We willen op dagelijks niveau weten: heb je op dit moment trek in dit middel, heb je gebruikt, welke gemoedstoestand heb je en meer. De jongeren krijgen drie keer per dag op willekeurige momenten een bericht om de vragenlijst in te vullen. Het invullen kost ongeveer 3 minuten. Ze mogen het ook invullen op het moment wanneer ze zelf voelen dat ze heel erg trek hebben in drugs gebruiken of heel erg boos zijn. Ook willen we weten op welke momenten gedurende de dag en welke gemoedstoestand staan ze juist wel of juist niet open voor interventie. Puur en alleen, zou je dat willen en sta je daarvoor open.  

Wat hoop je met het onderzoek te bereiken? 

Patiënten vullen de app in en het krijgen dagelijks vragen over middelengebruik, helpt dat? Vergroot het bijhouden van wanneer je drugs gebruikt of wil gebruiken het inzicht in hoeveel je gebruikt? Daarnaast onderzoeken we op welk moment van de dag patiënten openstaan voor interventie. Het zou zo maar kunnen zijn dat iemand dacht aan het begin van de dag: ‘Ik moet echt drugs gebruiken anders kan ik mijn bed niet uit’, en op dat moment niet openstaan voor een belerend iemand die zegt: ‘Nee, je moet geen drugs gebruiken’, maar zich later op de dag opeens wel beter voelt. Als je dan informatie zou sturen, misschien zou dat wel meer effect hebben dan op een ander moment. En dat vind ik wel het mooie hiervan, dat je echt wel veel meer rekening kan houden met hoe alles op een dag en hoe gemoedstoestand op een dag kan fluctueren en of je nou echt op dat juiste moment kan interveniëren. Daar ben ik heel benieuwd naar.  

Kan je meer vertellen over de pilot die jullie hebben uitgevoerd voor het project? 

We hebben een pilot gedaan in een studentenpopulatie die ook daadwerkelijk middelen gebruiken. Met als hoofddoel om te kijken, hoe werkt de app, is de data goed gelogd, zijn de vragen duidelijk. Dus vooral uitvoerbaarheid testen voordat we het in de patiëntengroep gaan testen. We hebben door deze pilot best wel wat kinderziektes uit de app kunnen halen. Nu zijn we bezig met een pilot in de patiëntenpopulatie. Moeten we nu nog iets veranderen voordat we aan het echte onderzoek beginnen? En ook om een vertaalslag te maken in het verwoorden van de vragen.  

Wat is je advies voor anderen die een KFZ-J project willen beginnen?  

Mijn advies voor volgende projecten zou zijn als je iets wilt toetsen, zeker als je zo’n technisch snufje erbij hebt, zoals bijvoorbeeld zo’n app: maak ruimte in je plan om dat ook in een iets toegankelijkere populatie te pilotten. De patiëntenpopulatie is vaak zo schaars en je wilt ze niet overbelasten. Het is super nuttig om te pilotten onder jongeren. Hoe lezen zij zo’n vraag? 

Een tip voor meer inclusie is dat je gewoon echt aanwezig moet zijn bij de plek waar je werft. Je moet de medewerkers achter je hebben staan, want die heb je gewoon nodig. Wat wij doen met dit project is dat er altijd iemand van het onderzoeksteam aanwezig is. Gewoon om je gezicht te laten zien en we zijn er als er vragen zijn over het onderzoek. Je laat zien dat je betrokken bent bij je eigen onderzoek en de participanten van je onderzoek. Ik vind dat heel belangrijk en ik geloof dat het ook echt werkt. En zeker met jongeren, als ze je vaker zien dan gaan ze je ook meer vertrouwen.  

Daarnaast is iets wat ik compleet over het hoofd heb gezien toen ik de aanvraag schreef, de tijd die het nog gaat kosten om ethische toestemming te krijgen. Dit wordt wel gevraagd in de aanvraag, maar heb ik helemaal niet in de planning meegenomen.